«تخت خواب» کتابی نوشته حسین یعقوبی، نویسنده و روزنامهنگار ایرانی است. این اثر در دسته ادبیات طنز اجتماعی تقسیمبندی میشود و با نگاهی کنایهآمیز به نقد ساختارهای اجتماعی و اداری میپردازد. نویسنده در «تخت خواب» در پی اثبات این موضوع است که ساختارهای اشتباه در جامعه بهتدریج فردیت آدمها را از بین برده و در این شرایط افراد مجبور به فراموشی آرزوهای خود میشوند. یعقوبی به دنبال روایت میان مایگی افرادی است که زندگی در شهرهای بزرگ به برخی تحمیل میکند.
« تخت خواب» داستان جوانی است که در آرزوی نویسنده شدن به تهران مهاجرت کرده و در تلاش است تا شاهکاری ادبی خلق کند.
این رمان دربارهی جوانی به نام امیرعباس مرادی است که به تازگی به تهران مهاجرت کرده و برای گذران زندگی با کمک دوستان خود شغلی خستهکننده در ادارهای دست و پا کرده است. در رویای امیرعباس تهران همان آرمانشهری است که او را به آرزوی بزرگ خود که همانا خلق شاهکار ادبی و شهرت است میرساند. پایتخت در ذهن امیرعباس سکوی پرتاب او برای دستیابی به موفقیت است. او در پی یافتن موضوعی ناب برای نوشتن رمانی بزرگ است و میخواهد با آن دنیا را دگرگون کند. امیرعباس برای رسیدن به هدف خود سر از جلسات داستانخوانی و کارگاههای ادبی مختلف درمیآورد اما کم کم فضای خستهکننده و ملالآور زندگی کارمندی توجه او را جلب میکند و تصمیم می گیرد موضوع رمان خود را از همکارانش در اداره انتخاب کند. امیرعباس در فضا و محیط اداری با افرادی معاشرت میکند که اهداف کوچکی دارند. سرآغاز دگرگونی شخصیت امیرعباس از پرداختن او به همکاران خود شروع میشود و دیگر در پی یافتن شخصیتهایی قهرمان گونه با آرزوهای بزرگ نیست. همین موضوع باعث میشود تا دریافت او از زندگی در شهری بزرگ مانند تهران دچار تغییر شود.
کتاب تخت بخواب