غم های دیروزم- که همچو کرم های ابریشم- پیله شان را می تنیدند- امروز پروانه هایی سیاه اند- از چه تعداد گل تلخ- موم سپید رنگ گرد آوردم- آه از هنگام که دردهایم- همچو زنبورها به تقلا بودند- اکنون چونان جو مغموم- یا علفی هرز در کشتزارم- همچون کپکی در خوشه ها و...
با پول نمیشود ارزش این اثر را سنجید.