تاکنون جنبش عظیم و در حال رشد خود یاوری، آن قدر سابقه و زمینه یافته که بتوانیم با توجه به عملکرد آن، دست به تحقیقاتی بزنیم. شواهد حاکی از این است که اکثر شرکت کنندگان در این مثال قدردان و سپاسگزار دستاوردهای ناشی از آموزه های جنبش هستند، با وجود این، از دست نیافتن به برخی از آرزوهایشان احساس ناکامی می کنند.
آنها اغلب پیرامون تفاوت میان آرامش روان و درمان روان سخن می گویند. آرامش روانه تجربه ای است از صلح و شادی، آنگاه که بدانی جایی برای درد دل داری و کسی هست که سخنت را بشنود و برایت اهمیت قایل شود. کسی که موقعیت ها و احساساتی مشابه ما را تجربه کرده، و در نتیجه حرف دل ما را می فهمد. آگاهی از این امر که برای حل مشکلی، خواه به کوچکی ریگی در کفش، یا بزرگی شمشیری بران، راهکارها و راه حل هایی وجود دارد که می توانیم به باری آنها، در آرامش بیشتری زندگی کنیم، موجب امیدواری بیشتر ما می شود. شرکت در جنبش های خودباوری آرامش بیشتری به ارمغان می آورد.