تنبیه عاطفی، نوعی تنبیه است که به روان کودک ضربه وارد می کند؛ مثل ناسزاگویی (بی شعور)/ تمسخر (تو هنوز نمی تونی تنهایی دستشویی بری)/ تحقیر (نی نی کوچولو شدی)/ توهین نفهم (/ سرزنش (دست و پا چلفتی)/ تهدید کردن (می کشمت)/ قهر کردن دیگه با من حرف نزن)/ دروغ گفتن و ترساندن کودک (می دمت دست پلیس)/ مقایسه (ببین نی نی غذاشو می خوره).
این ها، نمونه هایی از تنبیه های عاطفی هستند که والدین، خواسته یا ناخواسته، آن ها را به زبان می آورند؛ ولی این نوع تنبیه نیز موجب جلوگیری کودک از کار خطا و احتمال افزایش کار شایسته نمی شود؛ زیرا به کودک نمی گوید که چه کاری صحیح است.
این نوع برخوردها، نه تنها به روابط عاطفی مثبت بین کودک و والدین صدمه می زند، بلکه با ایجاد حس منفی به والدینش تمایلی به اطاعت از آن ها ندارد. موقتی است و مدت زمان کوتاهی کودک آرام می شود و آسیب های روانی جدی ای را به کودک وارد می کند؛ زیرا به کل شخصیت بچه آسیب می رساند، قادر به خاموش کردن بدرفتاری نیست و موجب مقابله جویی، انتقام طلبی، کینه توزی، منفی گرایی، افزایش بدرفتاری، لجبازی، پرخاشگری، اضطراب، شب ادراری، لکنت زبان، ناخن جویدن، خودآزاری، افسردگی و تخریب شدید اعتماد به نفس می شود.
آن چه در بالا خواندید بررسی و نقد کتاب فوت و فن های تربیت کودک بود. خرید و دانلود این اثر در همین صفحه امکان پذیر است. برای مطالعه ی دیگر کتاب ها در زمینه ی فرزند پروری می توانید به قسمت دسته بندی کتاب ها مراجعه و کتاب های این موضوع را یکجا مشاهده کنید.