رابرت دال . . بیش از هر محقق دیگری غرق در افتخارات است . . . او می داند در مورد چه چیزی صحبت می کند و او فکر می کند که قانون اساسی موضوعی مهم است.
برخی ممکن است این سوال را یک سوال تکان دهنده بدانند ، زیرا اکثر آمریکایی ها به قانون اساسی و اصول آن ایمان محکم دارند. اما نویسنده معتقد است که نباید از بررسی این سوال و ارزیابی سایر گزینه ها برای دستیابی به یک جامعه دموکراتیک ترسی داشته باشیم.
چرا امروز باید مقید به سندی باشیم که بیش از دو سده قبل گروه پنجاه وپنج نفره ی انسان فانی آن را تهیه کرده است؟ و درواقع به امضای سی ونه نفر رسیده، که شمار قابل توجهی از آن ها برده دار بوده اند، و فقط در سیزده ایالت با آرای تعدادی کمتر از دو هزار مرد تأیید شده که از مرگ همه ی آن ها خیلی گذشته و دیگر فراموش شده اند؟ شهروند ما ممکن است در پاسخ بگوید: بالاخره ما در تغییر قانون اساسی مان با افزودن متمم آزادیم و پیش از این هم اکثرا چنین کرده ایم. بنابراین، قانون اساسی فعلی ما درنهایت منطبق بر رضایت ما است که امروز زندگی می کنیم. اما پیش از اینکه این پاسخ را بپذیریم، پرسش دیگری مطرح می کنم: آیا ما آمریکایی ها تابه حال فرصتی برای ابراز نظر درباره ی نظام قانون اساسی داشته ایم؟
باید کتاب جالبی باشه