« بختیار علی » که از نوجوانی نوشتن و سرودن و تخیل ورزی را به عنوان منبع و پناهگاهی برای خود برگزیده بود پس از این محرومیت تمام وقتش را صرف نوشتن نقد، رمان، شعر، و نمایشنامه کرد. با شروع جنگ ایران و عراق در ۱۹۸۰ به ایران آمد و در کرج ساکن شد. این مهاجرت باب آشنایی با زبان و ادبیات فارسی را به رویش گشود، مدتی بعد دوباره به کردستان بازگشت. نیمه دوم دهه هشتاد میلادی مجدد به ایران مهاجرت کرد. پس از قیام مردمی کردستان و سرنگونی دولت بعث در منطقه اقلیم کردستان در ۱۹۹۱ به همراه تنی چند از دوستان نویسنده اش اولین شماره از مجله آزادی را در زیرزمین خانه اش چاپ و منتشر کرد که حرکتی تازه و نوین در نشریات کرد آن سال ها به شمار می رفت. با آغاز جنگ داخلی بین احزاب کرد، بختیار علی و هم نسلانش که پس از سقوط دولت صدام در اقلیم کردستان امید زیادی به آینده داشتند سرخورده از آنچه رخ داده بود، تن به مهاجرت دادند. او در ۱۹۹۴ به سوریه مهاجرت کرد و پس از نه ماه اقامت در آنجا، ۱۹۹۵ به آلمان و شهر فرانکفورت رفت و در ۱۹۹۹ مقیم کلن شد که تا امروز نیز ادامه دارد و...
کتاب خنده غمگین ترت می کند
نشر ثالث
بختیار علی
