روزی توماس جفرسون گفت: «اگر دو نفر یک دلار بین همدیگر ردوبدل کنند، هنگام رفتن هرکدام یک دلار خواهند داشت؛ اما اگر یک ایده بین همدیگر ردوبدل کنند، هنگام رفتن هرکدام دو ایده خواهند داشت.» این عبارت به شیوه های متفاوتی استعداد مولد گسترده یا سودمندی مدل سازی را نشان می دهد.
در اصل، مدل سازی فرایندی برای اشتراک ایده ها است. مهارت مدل سازی مناسب، راهی به سوی امکانات فراوانی باز می کند که پیش ازاین دور از دسترس بشر بود. علاوه بر اینکه مدل سازی روشی روشن تر و آسان تر برای تبادل آراء فراهم می کند؛ شیوه درک و مشاهده انسان ها نسبت به یکدیگر را نیز تغییر می دهد.
برای مثال، اگر کسی را ببینیم که کارش را بهتر انجام می دهد، به جای اینکه با نگاه کردن به او احساس ناکارآمدی، حسادت یا بدگمانی کنیم، می توانیم از این حالت خارج شده و شگرد وی در انجام کار را مدل سازی کنیم؛ درنتیجه ما نیز آن توانمندی را به دست می آوریم. به جای اینکه از آن شخص چیزی گرفته شود، هر دو می توانیم بهره مند شویم: سود ما دست یافتن به توانمندی جدید است و سود شخص مقابل درک بهتر و تسلط آگاهانه تر نسبت به مهارت های خود خواهد بود. انسان های بسیاری نیز از نتایج مدل سازی این توانمندی های باارزش بهره مند خواهند شد.
کتاب مدل سازی با NLP
