سرگروهبان آدم نبود مادر، حرف حالیش نبود. فقط می گفت پیش پیش. نمی دونم می خواس بره کجای دنیا رو بگیره. تو دلم می گفتم مو که از همه دنیا فقط همون خونه مون رو می خوام و مادرم و همون نخل وسطش، بقیه دنیا هر کسی می خواد بگیره بذار بگیره