ما در جهانی زندگی می کنیم آکنده از پیچیدگی ها و گوناگونی های دم افزون و در جهانی اینچنین، طراحی شهر برای جوامع چند فرهنگی چالش اصلی پیش روی برنامه ریزان است؛ جوامعی که نظام های حقوقی و دولتی شان اغلب نه توان این کار را دارند و نه تجهیزاتش را. در جهان غرب، چهارچوب رسمی برنامه ریزی متاثر از درک خاصی از دموکراسی است؛ درکی که حاکمیت را از آن اکثریت دانسته و در عمل، حق متفاوت بودن را محو می سازد، خاصه آن که اکثریت لب به سخن می گشایند. البته قواعد و ارزش های فرهنگ مسلط صرفا در چهارچوب های قانونی وضع شده برای برنامه ریزان جای نگرفته اند، بلکه این ارزش ها در نگرش، رفتار و شیوه های عمل متخصصان برنامه ریزی نیز ریشه دوانده اند. برنامه ریزی فضایی نقش مهمی در شکل دهی مکان ها و فضاهای آینده ما و البته در خلق جوامع پایدار ایفا خواهد کرد. تا کنون گزارش ها، مقاله ها و بحث هایی بس فراوان در باب پایداری ارائه شده، ولی در هیچکدام از آن ها از دو چیز به صراحت سخن به میان نیامده است؛ تنوع و برابری. در کتاب برنامه ریزی برای تنوع؛ به بیان اهمیت موضوعاتی همچون برنامه ریزی فضایی روابط میان مکان و فضا، پایداری، تفاوت، تنوع و همچنین تساوی و برابری پرداخته می شود.
کتاب برنامه ریزی برای تنوع
علمی و فرهنگی
دوری ریوز
