ناصرالدین شاه همیشه در فکر تشکیل لشکری نظامی بود که بتواند خواسته های نظامی اش را با آن محقق کند، لذا در سفری که به فرنگ داشت شیفته نظم و ترتیب و مانورهای منظم و یونیفورمهای زیبای قشون اتریش شد ولی به دلایلی نتوانست کاری صورت دهد. در سفر دوم به هنگام عبور از خاک قفقاز روسیه همه جا تعدادی از چابک سواران اوکراینی کازاک یا کاساک با لباس هایی مرتب و نظمی تحسین برانگیز او را همراهی می کردند که باعث شد او با «گراندوک میخائیل نیکولاوویچ » برای تشکیل سواره نظامی با همان سازمان و نوسازی قشون کشور به توافق برسد. به همین علت، هنگام بازگشت، عده ای از سواران زبده را به عنوان معلم سوارکاری با خود به ایران آورد و هسته مرکزی گارد سواره نظام را تشکیل داد.