الیویه مورن این پرسش را مطرح می کند که انتقال فرهنگ چگونه انجام می شود؟ او برای این منظور آداب و سنت ها را انتخاب می کند، یعنی چیزهای
ساده و آشنایی که ما در زندگی روزمره با آن ها در گیر و مانوسیم. چیزهایی شبیه عادت ها، تشریفات عروسی یا کفن و دفن، شیوه ی لباس پوشیدن، غذاخوردن، توالت رفتن یا حتی جشن ها و آیین های ملی و محلی. معمولا این موضوعات را محققان فرهنگ مردم (فولکلورشناسان) تحقیق می کنند. آن ها آداب و رسوم ملی و محلی را شناسایی و گردآوری می کنند و از طریق رسانه ها، مطبوعات، مجلات، کتاب ها و موزه ها در اختیار مردم قرار می دهند. همچنین این مواد فرهنگی را هنرمندان، کارگردانان فیلم ها، مستندسازان، قصه نویسان و نویسندگان و حتی معلمان و متخصصان تعلیم و تربیت برای هدف های گوناگون استفاده می کنند. موزه ها و گالری ها نیز برای همه ی شهروندان است تا با دیدن آن ها چیزهای جالب در زمینه ی فرهنگ و سنت بیاموزند. اما کار مورن در این کتاب چیز دیگری است. او می خواهد بداند چرا برخی پدیده ها در زندگی و تاریخ ما انسان ها باقی می مانند و بسیاری از پدیده ها نیز دوام نمی آورند و از بین می روند. پدیده هایی که به صورت رسم و آیین یا عادت های جمعی پایدار و ماندگار می شوند چه قابلیت ها و ویژگی هایی دارند و آن ها که از بین می روند چه ویژگی هایی باعث محو شدنشان می شود؟
کتاب سنت ها چگونه متولد می شوند و چگونه می میرند
فرهامه
الیویه مورن
