کتاب « ذهنیت ضد سرمایه داری» نوشته « لودویگ فون میزس» توسط انتشارات شورآفرین منتشر شده است.
در سال 1954، پس از یک عمر کار نظری جدی در علم اقتصاد، میزس توجه خود را به یکی از معماهای بزرگ تمام دوران معطوف کرد: کشف اینکه چرا روشنفکران از سرمایه داری متنفرند. نتیجه این تحلیل اجتماعی-روانی-فرهنگی است که توسط نظریه اقتصادی ارائه شده است.
میزس پاسخها را از زوایای مختلف بررسی میکند و درباره ماهیت موسسات دانشگاهی، فرهنگ عامه، و چگونگی تأثیر رذیلههایی مانند حسادت بر نظریه بحث میکند. همه در جلوگیری از دیدن مزایای بدیهی آزادی اقتصادی نسبت به کنترل ها نقش دارند. نظرات او در مورد رنجش روشنفکران بسیار عمیق بود. میزس زیرکانه سوگیری ضد سرمایه داری را از ادبیات داستانی معاصر و به طور کلی فرهنگ عامه به زبان می آورد.
او در جریان روایت خود، جنبههایی از بازار را توضیح میدهد که عموما حتی مدافعان آن نیز از آن طفره رفتهاند. به عنوان مثال، آیا این درست است که بازارها فرهنگ را بیمعنا میکنند و رمانها و فیلمهای کثیف را نسبت به قیمتهای بالاتر جلوه میدهند؟ میزس خاطرنشان می کند که ذائقه توده ها همیشه و در همه جا پایین تر از کسانی است که تحصیل کرده و پرورش یافته اند تا فرهنگ برتر را دوست داشته باشند. اما، او میگوید، شکوه سرمایهداری در این است که برای هر بخشی آنچه را که میخواهد و نیاز دارد، و بیش از هر سیستم دیگری، به ارمغان میآورد. بنابراین، بله، زباله های بیشتری وجود خواهد داشت، اما همچنین کارهای عالی بیشتری نیز وجود خواهد داشت. مسئله در دسترس بودن است: تحت سوسیالیسم، هیچ چیز در دسترس نیست. در سرمایه داری، انتخاب تقریبا نامحدود به نظر می رسد.
تحلیل او در اینجا و در سراسر آن کاملا ظریف است. قابل توجه است که چگونه روایت او در زمان ما کاربرد دارد، حتی بیشتر از زمانی که نوشته شده است.
سبک این جلد غیررسمی تر از چیزی است که در جاهای دیگر پیدا کنید. به نوعی برای آن هیجان انگیزتر است. خواننده احساس می کند که میزس یک عمر سرخوردگی را در اینجا به راه انداخته است و نور بسیار روشنی را بر برخی از زوایای تاریک عقاید تابیده است.
کتاب ذهنیت ضد سرمایه داری