در هزاره سوم ق.م در دو شهر بزرگ موهنجودارو (در ایالت لارکانه پاکستان کنونی) و هاراپا (در ایالت ملتان پاکستان کنونی) تمدن درخشانی وجود داشت که برمنطقه سند و پنجاب و دشت رسوبی (بخش های شمال هند) تأثیر گذاشته بود. گستره جغرافیایی این تمدن از شمال به جنوب هزار و صد کیلومتر و از غرب به شرق هزار و ششصد کیلومتر بوده است؛ اما در حدود سال 2000 ق.م، تمدن دره سند فرو پاشید." درباره نابودی این تمدن نتایج قطع و یقین وجود ندارد؛ اما آثاری همانند اسکلت هایی به شکل دسته جمعی در کوچه، خیابان و در داخل منازل یافت شده است. این امر حاکی از وقوع حادثه ای نابودکننده در آن منطقه است که می تواند نشانه هجوم آریایی ها (که در ریگ وداها هم بدان اشاره شده است)، خشکسالی، بیماری و یا سیل باشد.
کتاب فتوح اعراب و ترکان در شبه قاره هند
سروش