زبان ریشه در اعماق روح و فطرت انسان دارد و همانند دیگر اجزای هستی با نظم نجومی نظام و «ناقور کل» هماهنگ است. بر روی بستر ضخیمی از همانندی ها، هر زبان را آهنگی است که از نظم و نسبت و جنس و چینش حروف، کلمات، عبارات و جملات پدید می آید. همچنین میان معانی و فیزیک و آهنگ حروف و الفاظ و عبارات همخوانی و هماهنگی های طبیعی پیدا و پنهانی برقرار است که انتقال و تثبیت معانی را تسریع و تسهیل می کند. قرآن مجید زبان خدای زبان آفرین، فاطر هستی، واضع قوانین زیبایی و قواعد ادراک آن ، و معدن چنین قاعدة بزرگی است، بلکه این بعد هنری و جمالی، از شاخصه های خطاب انسانی و جهانی قرآن است. تحلیل این بعد آوایی قرآن به سبب همین خصوصیت فطری و خلوص خدایی، مهم و بیش از پیش نمایانگر بهره هایی از لطایف و ظرایف قرآن است.
کتاب نظماهنگ قرآن
فرهنگستان هنر
ابوالفضل خوش منش
