کتاب آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی

Familiarity with Linguistics in Persian Literature Studies
نگین های زبان شناسی 3
کد کتاب : 8178
شابک : 978-9644042072
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 560
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 2012
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 6
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی اثر کوروش صفوی

"آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی" کتابی است به قلم "کوروش صفوی" که از مجموعه ی نگین های زبان شناسی نشر علمی در اختیار مخاطب قرار گرفته و به راستی نگینی بر انگشتر زبان شناسی فارسی به حساب می آید. برخلاف ایده ی دشوار و غیرسلیس بودن که بسیاری از خوانندگان کتاب های حوزه ی زبان شناسی از آن انتظار دارند، "کوروش صفوی" موفق شده کتاب "آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی" را به گونه ای قابل درک و روان برای خوانندگان، علی الخصوص مخاطبین اصلی مدنظرش، که دانشجویان می باشند، به رشته ی تحریر در بیاورد و مفاهیم را چنان ساده و صمیمی شرح دهد که مخاطب کاملا جذب کتاب شده و نخواهد آن را زمین بگذارد.
اثر به شکل درسنامه ای و در دو بخش کلی به نگارش درآمده که هر کدام از زیربخش های متنوعی تشکیل شده اند. بخش نخست کتاب "آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی" به قلم "کوروش صفوی"، از پیش زمینه ای در باب زبان و زبان شناسی، نظام زبان ، آواشناسی، معنی شناسی، کاربرد شناسی، نظام نوشتاری واژگان و صرف و نحو زبان فارسی تشکیل شده و بخش دوم آن نشانه شناسی، بازی نشانه ها، زبان ادبی، موسیقی در متن با نگاه به توازن و تکرار در سطوح واج، هجا، واژه، گروه، جمله و ساخت، تخیل در متن و قواعد مختلف واجی، صرفی، نحوی، معنایی، نوشتاری، گونه ای و کاربردی، تحلیل متن از دیدگاه نظریه ی ادبی و نقدهای شکل گرا، ساختگرا و ادراکی، سبک شناسی در ایران و غرب و سنت مطالعه ی سبک را مورد بررسی قرار می دهد.

کتاب آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی

کوروش صفوی
زبان شناس و مترجم ایرانی، نایب رئیس انجمن زبان شناسی ایران و استاد دانشگاه علامه طباطبایی است. پژوهش های او در زمینه معناشناسی، نشانه شناسی، رابطهٔ زبان شناسی و
دسته بندی های کتاب آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی
قسمت هایی از کتاب آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی (لذت متن)
آنچه باید در دبیرستان می آموختم و در دانشگاه برایم جا می افتاد و به قولی ، نهادینه ام می شد ، در زمانه ای پیش رویم قرار می گرفت که دیگر نمی توانستم به سادگی باور کنم و بر صحتش پا بفشارم . حتی نام مجموعه ای از درس های گروه ادب فارسی برایم ناموجه می نمود . درسی را به نام 《سبک شناسی نظم》 ، تدریس می کردم ، درحالی که می دانستم ، انگار در سنت ، تفاوتی میان 《 شعر 》 و 《 نظم》 ، قایل نشده اند . واحدی را به نام (عروض و قافیه ) درس می دادم ، در حالی که معتقد بودم عروض ، هیچ ربطی به قافیه ندارد و این دومی را باید در درس 《 بدیع 》 ، تدریس کرد . در آن ایام ، نوشته های متعددی را به چاپ رساندم که معلوم می کرد ، ما با چه مشکلاتی ، حتی در تعریف دروس آموزشی ادب فارسی مواجهیم. سال ها از آن روزها می گذرد . نسل جدید مدرسان ادب فارسی با زبان شناسی آشنا شده اند و نسل جدید زبان شناسان نیز به اهمیت مطالعه ی ادبیات پی برده اند . حالا دیگر وقت این است که هویت مان را معلوم کنیم و این هویت را در برنامه هایمان نشان دهیم به همین دلیل ، وقتی از من خواستند تا کتابی برای آمورش مبانی زبان شناسی برای دانشجویان رشته ی ادب فارسی بنویسم. استقال کردم آن هم با این تصور که نوشتن چنین درسنامه ای برایم کاری ساده است و غافل از این که باز هم مثل همیشه ، به بی سوادی ام توجه نکرده بودم.