کتاب ایده ئولوژی

در پیامد مستقیم انقلاب فرانسه بود که واژة ایدئولوژی برای نختسین بار باب شد. خالق این واژه در سال 1797، آنتوان دستوت دوتراسی بود. وی از جمله فیلسوفانی بود که مجلس کنوانسیون انقلابی فرانسه، آنان را عهده دار مدیریت نهاد نوبنیاد «موسسه فرانسه» (انستیتوی ملی فرانسه) کرد که می بایست به بسط اندیشه های روشنگری بپردازد. آنتوان دوتراسی متولد سال 1754 میلادی و از فیلسوفان عصر به اصطلاح روشنگری و از هم فکران فیلسوفان حسی- تجربی (باتمایلات پوزیتیویستی) نظیر «بونودوکندیاک» (متوفی 1780) و «جان لاک» (1704 م) بود. دوتراسی یک اومانیست سکولاریست مادی گرا و با جریان فراماسونری هدایت کنندة انقلاب فرانسه کاملا همراه بود. تراسی و هم فکرانش در انستیوی ملی فرانسه در پی ترویج آراء ضددینی فیلسوفان عصر ظلمانی به اصطلاح روشنگری بودند. آنها علم اومانیستی مدرن (Science) را نجات بخش بشر می دانستند و به دنبال آن بودند که روش های آمپریستی (تجربی- حسی) و رویکرد پوزیتیویستی علوم طبیعی مدرن را در قلمرو علوم انسانی [که در آن دوران در حال شکل گیری بود] به کار ببرند.