"مولوی نامه" با عنوان فرعی "مولوی چه می گوید؟" اثری است از استاد "جلال الدین همایی" که به راستی یکی از کامل‌ترین کتبی است که پیرامون اندیشه‌ی مولانا به رشته‌ی تحریر درآمده است.
مثنوی معنوی، کتابی است مملو از پاسخ‌ها که خود جرقه‌ی سوال‌های دیگرند. گویی مولانا این اثر را به نحوی به نگارش در آورده که ذهن سالک را به آن مشغول سازد و وی هرگاه راه‌حل سوالی را بیابد، دریچه‌ای تازه به روی او گشوده شود. هر پاسخی، همچون آینه‌ای هزارتو، یک پنجره جدید و یک پرسش جدید را نشان می‌دهد.
"مولوی نامه" یا "مولوی چه می گوید؟" به قلم "جلال الدین همایی"، زندگی و شخصیت مولانا و دیدگاه‌ها و عقاید و کردار او را مورد بررسی قرار می‌دهد و خواننده را با آسمان بی‌دریغ عشق و عرفان او آشنا می‌کند.
"جلال الدین همایی" به عنوان فردی که در علوم زمان خود سرآمد بود، این توانایی و مهارت را داشت که با فلسفه، فقه، معرفت و کلام مولانا ارتباط بگیرد و به شیوه‌ای درست به آنها بپردازد. او همچون ناخدایی در این دریای بیکران، کشتی سلوک را در راه‌هایی هدایت می‌کند که خواننده در این دریا غرق نشود و از مسیر لذت ببرد.
وی هدف خود را از نگارش "مولوی نامه"، تحقیقی جزئی و همه‌‌جانبه ندانسته، زیرا نکات و دغدغه‌های ادبی، فلسفی، علمی و عرفانی مندرج در مثنوی، از دید وی بی حد و حصر است. مخصوصا با توجه به اینکه بیشتر سخنان مولانا مانند قرآن کریم دارای لایه‌های پنهان است و اگر تمام امتیازات و اوصاف عقلی مقطر از ذات فیض‌بخش مولانا را گردآوری می‌کرد و بر صفحات درج می‌کرد، آنگاه "مولوی نامه" به جای هزار صفحه، شاید ده هزار صفحه را شامل میشد.
کتاب مولوی نامه
زوار
جلال الدین همایی
