من می خواهم خلاصه و مختصری ازآنچه را که درنتیجه تتبع و تمرین و ممارست متمادی در آثار مولوی و بخصوص مثنوی شریف که بانگ توحید و نغمه ی آسمانی و صیقل ارواح است مطابق فهم و گنجایش ذهن و ادراک خود دریافته ام، و به قدری که درخور وقت و حوصله و حال خودم و شنوندگان محترم باشد در این انجمن روحانی عرفانی که به یادبود آن بزرگ مرد آسمانی تشکیل شده است سخنرانی کنم.