با فراگیر شدن نظریه مهبانگ در ذهن دانشمندان و طرفداران علم، توجه بیشتری به آینده جهان معطوف شد. به خوبی می دانیم که جهان چگونه آغاز شده است اما پرسش این است که چگونه پایان خواهد یافت؟ ما چطور؟ آیا بشر یا نوادگانش به شکل ربات یا از جنس گوشت و خون برای ابد نجات خواهند یافت؟
غیرممکن است که درباره چنین مسائلی کنجکاو نباشیم. کشمکش ما برای بقا بر سیاره زمین، که در حال حاضر بحران های مصنوع بشر آن را فرا گرفته است، حالا که مجبوریم درباره ابعاد کیهانی وجودمان بیندیشیم، معنی جدیدی پیدا کرده است.
ستاره شناسان در خصوص سرنوشت عمومی ستاره ای معمولی ایده های مشخصی دارند و تقریبا اطمینان دارند که خصوصیات پایه ای سیاهچاله ها و ستاره های نوترونی را به خوبی می شناسند؛ اما اگر جهان برای چندین تریلیون سال یا بیشتر وجود داشته باشد، ممکن است آثار فیزیکی نامحسوسی وجود داشته باشد که فقط می توانیم حدس بزنیم درنهایت بسیار مهم خواهند بود.