امتیاز هنرمند دید اوست، دید درونی و بیرونی اش به سمت بی کرانه باز می شود. این دید منفرد، با نگاه های عمومی هدایت شده و بیم زده و خوپذیر در نظام های سلطه و اسارت، متفاوت و غالبا در تضاد است. هنرمند به خاطر نوذهنی و نواندیشی و خرق عادتش، با تعبیر ویژه اش از جهان فراتر و سوختن جهان کهنه، در نبردی دائمی با خود و با اژدهای جهان برای تغییر وضعیت موجود خود و دیگر آدمیان است. این نبرد عملا در خود و با خود است، به ظاهر رنگ ناکامی دارد، اما حاصلش در درازمدت عاید جهان دیگران می شود.
کتاب شکل نوشتنم هستم