احساس می‌کردم که به دلیل محدودیت منابع علمی و دانشگاهی در حوزه یادداشت نویسی و مقاله نویسی در رسانه‌ها، در حقیقت یک خلا اطلاعاتی قابل توجه وجود دارد. این منابع نمی‌توانستند به خوبی به نیاز جوانان پاسخ دهند و راهنمایی کنند تا خودشان، وبسایت‌هایشان و موضوعات مورد علاقه‌شان را به خطر نیندازند. به همین دلیل، با توجه به تجربه و تحقیقاتی که در این زمینه داشتم، احساس نیاز به یافتن یک راه حل کردم که به‌صورت جداگانه از بر پایه‌های علمی، شیوه بیان آن می‌تواند تعداد بیشتری از مخاطبان را در بر بگیرد. این موضوع، باعث شد تا به ذهنم بیاید که به مهندس عباس عبدی مراجعه کنم؛ شخصی که از سال ۱۳۷۰ دنبال یادداشت‌هایش بوده‌ام و بدون شک یکی از یادداشت‌نویسان معروف و بسیار پرکار ایران است. هرچه زمان می‌گذرد، باورم درباره انتقال تجربیات سرمقاله نویسی و یادداشت نویسی عبدی قوی‌تر می‌شود؛ زیرا من نه تنها او را از منابع علمی سرمقاله نویسی داخلی و خارجی جلوه داده‌ام، بلکه به‌عنوان یک ایرانی، اندیشه‌هایش را قابل اعتمادتر و کاربردی‌تر می‌یابم.
کتاب یادداشت های مطبوعاتی و سر مقاله نویسی
