اگر به تاریخ کتابت متون مقدس نگاه کنیم با عجایب فراوانی روبرو می‌شویم که هم شگفت‌انگیزند و هم نشان‌دهنده‌ی بسیاری از ریشه‌های فکری و اخلاقی و تعهدات میان کاتبان و نقالان متون دینی. در اواسط قرن بیستم، کشف نسخه‌هایی از کتاب‌های عهد عتیق که زمان کتابت‌شان به حدود 1200 سال پیش از میلاد مسیح می‌رسید و مطابقت آن متن‌ها با اکثریت متن‌های پسین‌اش همان‌قدر شگفت بود که کشف نسخه‌هایی از قرآن در 1972، که به دلیل یافته شدن در میان دیوارهای مسجد جامع صنعای یمن، به این نام شهره‌اند. مسئله‌ی یافتن خاستگاه‌های کتابت و حقیقت‌نگاری قرآن و سایر کتب مقدس آن‌قدر جالب توجه بوده که به بخش جدایی‌ناپذیر رشته‌های باستان‌شناسی و تاریخ‌شناسی تبدیل شده است. این مهم به خاصه در دو قرن گذشته با کشفیات جدید و شیوه‌های حفاظت و انواع و اقسام پیشرفت‌ها در خط‌شناسی و نسخه‌شناسی، چنان اوج گرفته که امروزه بسیاری از مسائل مجهول گذشته تا حدود بسیاری روشن شده است. کتاب «مصحف صنعاء ۱ و مسئله‌ی خاستگاه قرآن» پژوهشی سترگ و جذاب با حجم زیادی اطلاعات پایه‌ای و مستند است که علاقه‌مندان حوزه‌های مختلف تاریخ، نسخه‌شناسی، کتب خطی و ... می‌توانند از خواندنش بهره‌ی بسیاری ببرند. محسن گودرزی و بهنام صادقی در این کتاب نشان می‌دهند که چرا نسخه‌ی مصحف صنعاء 1 مهم‌ترین متن مکتوب به دست آمده در اثبات تاریخ قرآن و کتابت آن است و می‌توان به قطع این یافته‌ی بزرگ تاریخی را انقلابی در نسخه‌شناسی قرآن و وجه تاریخی آن دانست. مصحف صنعاء ۱ و مسئله‌ی خاستگاه قرآن با بررسی جز به جز و دقیق همراه با جداول و نمودارها، منبعی متقن و موثق برای شناخت نسخه‌های یافته شده و ریشه‌های تاریخی و مسائل مربوط به سبک و رسم‌الخط آن‌هاست.
کتاب مصحف صنعاء ۱ و مسئله ی خاستگاه قرآن
هرمس