حسن باستانی نویسنده و کارگردان تئاتر در سال 1340 در تهران به دنیا آمد و در سال 1355 وارد گروه تئاتر مدرسه شد. بعدها به پیشهی دبیری روی آورد و در همان سال با گروه نمایش دیلمان همکاری خود را آغاز کرد. برای نخستین بار در سالهای دانشجویی پس از انقلاب فرهنگی در دانشگاه صنعتی اصفهان گروه «تئاتر دانشجویی» را ایجاد و نخستین آزمون کارگردانی خود را در همان دانشگاه به روی صحنه برد. در سال 1370 وارد آموزشگاه حوزهی هنری شد و دورهی نمایشنامهنویسی را با درجهی عالی به پایان رساند. در سال 1374 وارد آموزشگاه حوزهی هنری شد و دورهی نمایشنامهنویسی را با درجهی عالی به پایان رساند. در سال 1374 در آموزشگاه سمندریان نزد استاد خود بهرام بیضایی دورهی نمایشنامهنویس و فیلمنامهنویسی را پشتسر گذاشت و نخستین کار حرفهای خود را در سال 1376 با نمایش «پوریای دیگر» در تالار چهارسوی تئاتر شهر بهروی صحنه برد. وی پس از سالها تجربه در سال 1385 گروه تئاتر «ادونای» را پایهگذاری کرد. باستانی در کنار پژوهش بر روی نوشتارهای کهن و فرهنگ و اساطیر ایران، بیشتر به نگارش نمایشنامههایی با بنمایههای فرهنگ ایرانی پرداخته. «کیسن این پنهان مرا»، «ایران»، «دار و گیر پهلوان»، «سوگ مضحکهی یادگار زریران»، «سوگنامهی فرود سیاوشان»، «غمنامهی جریره»، «خورشید بانو»، «مادر همهی آن اسفندیاران»، «سوگمهر»، «اژدهاچهرک»، «پیتوک»، «آپارتمان»، «بهگلنشستگان»، «همیشه ماندگار»، «تو چارسو خبری نیست»، «قصههای من و تو و رستم و شاهنامه» و... از نمایشنامههایی هستند که به روی صحنه رفتهاند.
کتاب پیتوک و پسر انسان