یاسمین رویین در شعرهای مجموعه‌ی «ز آهوی هو» بیش از هر چیز دیگری وامدار سنتی است در شعر معاصر فارسی که به نام‌های مختلفی همچون موج نو، شعر حجم، شعر دیگر و موج ناب شناخته می‌شود؛ سنتی که گرچه بنای شعر را بر مواجهه‌ای حسی با جهان می‌گذارد، اما از یک سو به‌مدد نوعی تخیل آزاد و با گشاده‌دستی در انتخاب کلمات و از سویی دیگر با حفظ پیوند میان شاعر و طبیعت و در ایجاز تمام می‌کوشد مرز باریک و درعین‌حال پررنگی بین شعر حسی و شعر احساساتی ترسیم کند. شعرهای رویین از این نظر نمونه‌‌ای مثال‌زدنی به حساب می‌آیند. کم‌تر شعری در این مجموعه می‌توان سراغ گرفت که نوعی حال‌و‌هوای تغزلی بر آن حاکم نباشد، اما در اغلب موارد شاعر کوشیده است تغزل فردی خود را از رابطه‌ای خطی فراتر ببرد، با فضاهای پیش‌بینی‌نشده به اشتراک بگذارد و به این ترتیب خصلتی فضامند به آن ببخشد. رویین همچون بسیاری از شاعرانی که ظرف دو سه دهه‌ی اخیر از خطه‌ی خوزستان برخاسته‌اند، درشعرهایش پیوندی درونی‌تر با جریان موج ناب برقرار کرده است، با همان ویژگی‌هایی که در آن جریان شعری می‌توان سراغ گرفت؛ شعرهایی اغلب کوتاه، با تصاویری مجرد که همچون ستاره‌ای در ظلام شب ناگهان می‌درخشند و ناپدید می‌شوند، و البته طبیعت وحش و رام‌نشده‌ای که مدام در این‌جا و آن‌جای شعر سرک می‌کشد و دندان نشان می‌دهد. البته رویین در برخی شعرها هم فراروی‌هایی جدی از آن سنت نشان می‌دهد. برای نمونه می‌توان به رگه‌هایی از رویکرد طنازانه و استفاده از تصاویری شهری‌تر و انضمامی‌تر اشاره کرد. «ز آهوی هو» در سری مجموعه‌شعرهای «از حاشیه» از سوی انتشارات افراز منتشر شده است.
کتاب ز آهوی هو
