کتاب تائوته چینگ

توشی‌هیکو ایزوتسو (Toshihiko Izutsu)؛ زادهٔ ۴ مهٔ ۱۹۱۴ در توکیو - درگذشتهٔ ۷ ژانویهٔ ۱۹۹۳ در کاماکورا، زبان‌شناس، قرآن‌پژوه، اسلام‌شناس و فیلسوف ژاپنی بود. وی پژوهش‌ها و نوشته‌های بسیاری در فلسفه تطبیقی و بررسی تطبیقی ادیان از خود به یادگار گذاشت. ایزوتسو در خانواده‌ای ثروتمند چشم به جهان گشود. پدر او بازرگانی سختگیر و پیرو آیین بودایی ذِن بود. پدر ایزوتسو او را از سن کم وادار به ریاضت‌کشی مطابق آیین ذن می‌کرد. این ریاضت‌کشی باعث شد که ایزوتسو برای فرار از آیین بودایی به بررسی زبان‌های کهن بپردازد و پس از آن با شناخت از ادیان و فلسفه‌های دیگر، دید تازه‌ای به آیین بودایی کند. توشی‌هیکو ایزوتسو، سی و پنج زبان را فرا گرفت و دست کم به هفده زبان (از جمله عربی، عبری، فارسی، سانسکریت، پالی، روسی، لاتین، یونانی و چینی) تسلّط داشت. توشی‌هیکو ایزوتسو تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته اقتصاد آغاز کرد اما علاقه او به زبان و ادبیات باعث شد او دکتری زبان‌شناسی بگیرد. پس از تکمیل تحصیلات دانشگاهی در ژاپن، مدتی در دانشگاه کیئو در توکیو به تدریس مشغول شد. وی نخست به تدریس متون فلسفه یونان باستان و لاتین و مدتی نیز به تدریس مباحث علم زبان‌شناسی و معنی‌شناسی مشغول بود.
ایزوتسو در اوایل بیست سالگی به زبان عربی علاقمند می‌شود. او نزد عالِم مسلمانی تاتاری به نام عبدالرّشید ابراهیم به فراگیری زبان عربی و مطالعات اسلامی سنتی پرداخت. پس از دو سال شاگردی، معرّفی عبدالرشید، ایزوتسو را به «موسی جار اللّه» دیگر عالِم مسلمان برجسته تاتار معرفی کرد تا بر دانش اسلامی و زبان عربی خود بیافزاید. جار اللّه، به زبان‌های دیگری چون عربی، فارسی، روسی و ترکی تسلّط داشت. جار الله به عراق و ایران سفر کرده و با شیعیان و نیز برخی مجتهدان شیعه آن زمان رابطه داشت. کتاب «الوشيعة في نقد عقائد الشيعة» جار اللّه در نقد تشیع نگاشته شده‌است.