نگاهش را می‌دزدد، اگر لمسش کنند آزرده می‌شود، بزرگ‌تر که شد صحبت نمی‌کند، سروصدا آزارش می‌دهد، به حرکات تکراری علاقه نشان می‌دهد، ارتباط برقرار نمی‌کند، به‌تنهایی و در انزوا بازی می‌کند، کودک در خود فرو می‌رود...
این رفتارها ازجمله ویژگی‌های کودکان مبتلا به‌نوعی اختلال به نام اوتیسم است. این علائم می‌تواند در طیف گسترده‌ای، از خفیف تا شدید، در کودک ظاهر شود. کودکی را می‌بینیم که سخن نمی‌گوید و افکارش را با استفاده از تصاویر بیان می‌کند، یا پرخاشگر است و در مواقع ناراحتی سرش را به دیوار می‌کوبد، و دیگری که در ریاضیات نابغه است حال آنکه در بحث و گفتگو دچار مشکل می‌شود.
تحقیقات بسیاری در خصوص اختلال اوتیسم و راهکارهای موثر برای کمک به بهبود این بیماران صورت گرفته و می‌گیرد. علاوه بر متخصصین، مبتلایان اوتیسم و والدینشان نیز با ذکر تجربیات خود به‌نوعی در این کار شریک شده‌اند.
مارتین موژونست-کوویر ازجمله این مبتلایان است که پس از سال‌ها مبارزه با اوتیسم و مطالعه و تحقیق طولانی، توانسته است رفتارهای منحصربه‌فرد مبتلایان اوتیسم را با استفاده از نظریه‌های روانکاوی توجیه کند. کتاب "حقایق اوتیسم" نتیجه ی این تلاش تمام‌وقت اوست.
کتاب حقایق اوتیسم
رسپینا