کتاب روشنفکری دینی

در این کتاب ابتدا به سه گفتمان روشنفکری دینی و سپس به سه دولت در جمهوری اسلامی ایران از دهه ۶۰ تا ۸۰ و همچنین به کار ویژه آنها اشاره شده است. نویسنده، گفتمان های روشنفکری دینی را به سه گفتمان سنت اندیش، متجدد و مجدد تقسیم کرده و گفتمان مسلط روشنفکری در این دوره را گفتمان روش فکری دینی متجدد برشمرده و این روشنفکران را در گروه ملی مذهبی ها، تکنوکرات ها و نوشریعتی ها تقسیم کرده و در ادامه به اندیشه های چهره‌های شاخص این جریان‌ها پرداخته است.