احمدرضا احمدی (زاده ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان) شاعر و نمایشنامهنویس و نقّاش ایرانی است.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایهای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پیریزی کند. از بیست سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.داستان ها نقشی مهم و حیاتی در رشد و پیشرفت کودکان دارند. کتاب هایی که می خوانند و شخصیت هایی که از طریق ادبیات با آن ها آشنا می شوند، می توانند به دوستانشان تبدیل شوند.
بخشی از داستان: صبح روز دوم// پسرک پنجره را رو به کوچه باز کرد و گفت: (( مادر بیا نگاه کن، از دیشب تا صبح پشت پنجرهی ما هزاران درخت گیلاس روییده است که پر از شکوفههای صورتی رنگ است. شاعران در زیر درختان گیلاس شعر میخوانند. دیشب یک بادکنک صورتی رنگ را در باد رها کردم.)) مادر سکوت کرد و پسرک را نگاه کرد...
همان طور که احمدرضا احمدی سبک ویژه در سرودن شعر داره، سبک خاص و متفاوتی هم در نوشتن داستان برای کودکان داره.در بیشتر آثاری که برای کودکان نوشته با نگاهی سورئال گونه به خلق دنیایی متفاوت با ویژگیهای خاص میپردازه.کتاب در باران از سفر هم از این قاعده مستثنی نیست.در این کتاب قصه پسرکی تعریف میشه که منتظر آمدن پدرش هست.این انتظار برای رسیدن پدر به نحو بسیار خلاقانه و متفاوتی به تصویر کشیده میشه.تصویر سازی کتاب هنرمندانه هست و برای کودکان بالای 12 سال بسیار مناسبه و تفکر خلاق را در آنها تقویت میکنه.