کتاب طنزیمات رولت روسی

الکساندر دوم زمانی به قدرت رسید که دهن مردم روسیه… یعنی مردم روسیه خیلی دچار مشکل بودند. به صورتی که الکساندر دوم خودش همان ابتدا گفت: «حکومت با کفر بمونه، با ظلم هم بمونه، وجدانا با این کثافت کاری هایی که ما کردیم، نمی مونه!» در نتیجه، روز اول که به قدرت رسید به سراغ سرف داری یا همان رعیت داری رفت. آن زمان در روسیه حدود 23 میلیون رعیت داشتیم که خودش اندازه ی جمعیت هفت هشت کشور جهان بود! یعنی روسیه به اندازه ی جمعیت آن زمان اروپا، فقط رعیت داشت! وضعیت زندگی این رعیت ها به صورتی بود که حتی فرض محال اگر گوشتی در خورش داشتند، ارباب ها می آمدند و گوشت ها را می خوردند. مردم برای زندگی مجبور بودند کشاورزی کنند. در هوای سرد روسیه که اگر شما هویج بکارید، در خوشبینانه ترین حالت می توانید برفک یا یخمک برداشت کنید، سیب زمینی معروف ترین ماده ی خوراکی بود که آنها کشت می کردند. تازه بخش زیادی از آن را هم باید به عنوان مالیات توی شکم ارباب ها می ریختند. الکساندر دوم همان ابتدا سرف داری را لغو کرد. ارباب های آن زمان روسیه که فقط اربابی کردن بلد بودند، ناگهان از کار بیکار شدند. همین تصمیم باعث شد که نیروی کار از روستاها به شهرها بروند و در کارخانه ها مشغول کار شوند. هرچند در منابع مختلف آمده که سرکارگران و روسای کارخانه های روسیه بلایی سر رعیت ها آوردند که آنها بعد از یک هفته به غلط کردن افتادند و ترجیح دادند که به همان زمین های کشاورزیشان برگردند. در واقع الکساندر دوم آنقدر کشکی و کیلویی قانون سرف داری را لغو کرد که مردم نه در روستاها وضعیت خوبی داشتند و نه در شهرها! همین باعث شد که کشاورزان باهوش خطاب به تزار خود بگویند: «بیا! بشین تا انقلاب نکنیم اسکل» و انگشت شستشان را به او نشان دهند.