کتاب گور پدر فرهنگ

To Hell With Culture
و جستارهای دیگری درباره ی هنر و جامعه
کد کتاب : 71832
مترجم :
شابک : 978-9642072859
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 248
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1963
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب گور پدر فرهنگ اثر هربرت رید

هربرت رید یک شخصیت بدجنس در زندگی فرهنگی قرن بیستم بود. یک رهبر رادیکال آوانگارد در دهه 1930 و یک انقلابی آنارشیست در طول سال های جنگ، تا زمان مرگش در سال 1968 به یک شخصیت کلیدی در قلب تشکیلات فرهنگی بریتانیا تبدیل شده بود. گور پدر فرهنگ به خوانندگان مروری ایده آل از ایده هایی می دهد که این متفکر برجسته و بسیار تأثیرگذار را مشخص کرده است. این اثری بحث‌برانگیز است که خواننده را درگیر موضوعات مختلف می‌کند، از هنر انقلابی گرفته تا پورنوگرافی.
نثر ماهرانه رید که در به چالش کشیدن مفروضات و نفوذ در دل هر موضوعی ماهر است، خواننده را تشویق می‌کند تا انتقادی بیندیشد، به پرسشگری بپردازد و صدای اقتدار را با هر عقیده سیاسی یا فرهنگی زیر سوال ببرد. رید معتقد است که تنها از طریق چنین ارزیابی انتقادی از فرهنگ است که می توان هنری را که از «تجلی غیرسیاسی روح انسانی» ناشی می شود، قدردانی کرد. در زمانی که اقتدار و ارزش واژه‌های مشکوک هستند، و زمانی که فرهنگ خود یک مفهوم مورد مناقشه است، صدای رید هم صدایی چالش‌برانگیز و هم روشن‌کننده است.

کتاب گور پدر فرهنگ

هربرت رید
سر هربرت ادوارد رید (Herbert Read)، (زاده ۴ دسامبر ۱۸۹۳ -درگذشته ۱۲ ژوئن ۱۹۶۸) یک مورخ تاریخ هنر، شاعر، منتقد ادبی و فیلسوف انگلیسی بود که به خاطر کتاب‌های فراوانی که در مورد هنر نوشته، از جمله کتابهای مؤثری در مورد نقش هنر در آموزش و نقد هنری شناخته شده‌است. رید از بنیان‌گذاران موسسه هنرهای معاصر بود. او یکی از اولین نویسندگان انگلیسی بود که به اگزیستانسیالیسم توجه کرد.رید که پسر یک کشاورز بود، در ماسکوتس نزدیک نانینگ تون حدود چهار مایلی جنوب کیربیمورساید در نورث رایدینگ آو یو...
قسمت هایی از کتاب گور پدر فرهنگ (لذت متن)
نشانگان انحطاط، وقتی در هنر یک کشور بروز می کنند، عبارت اند از بی تفاوتی، نخوت و بندگی. بی تفاوتی همانا فقدان تشخیص و قدرشناسی است: ایستار عمومی عصر صنعتی در قبال هنرها. درست است که هنوز هستند حامیان اندک شماری که نظام پیشین را ادامه می دهند، ولی آنان به قدری کم شمار و به قدری بی نفوذ هستند که نمی توانند روی بدنه ی هنر تأثیری بگذارند. این واقعیت هم خالی از اهمیت نیست که آن ها خود را به هنر نقاشی و موسیقی محدود می کنند که می توان از محصولاتشان برای نفع شخصی استفاده کرد -برای تزیین خانه یا سرگرم کردن دوستان. من هیچ حامی مدرنی سراغ ندارم که از شعر یا هر شکل دیگری از ادبیات حمایت کند. شاعر چه بسا که دست نوشته ی خود را در یک حراجی خیریه به قیمت شش پنی بفروشد، ولی این بازار آن قدر کوچک و ضعیف است که قادر به پرداخت هزینه ی خدمات بسیار ارزشمندتر یک موتورسیکلت ران یا یک کریکت باز یا یک ستاره ی سینما نیست.