کتاب جذاب و جاه طلبانه او نظریه ای کاملا توسعه یافته از خشونت به عنوان "قلب و روح مخفی" امر مقدس را ارائه می دهد.
من کتاب او را برای هر کسی که به پویایی جامعه و فرهنگ علاقه مند است، خواندنی حیاتی می دانم.
اگر آیین قربانی شباهتی به خشونت جنایی داشته باشد، بنابراین همان گونه که تراژدی یونانی به وضوح نشان میدهد، همه اشکال خشونت می توانند بالاخره بر حسب نوعی از آیین قربانی توصیف شوند. گاهی دیده شده که شاعران تراژدی پردهای پوشیده از لفاظی بر واقعیت های پست زندگی می افکنند. درست است، ولی اگر جنایت و آیین قربانی، با یکدیگر مربوط نبودند، به این بازی دوسویه جابه جایی، تن درنمی دادند. این موضوع، آن قدر بدیهی به نظر می رسد که شاید یادآوری آن غیر ضرور بنماید، ولی، دلایل ظاهری برای آیین قربانی را می توان به آسانی کنار گذاشت، و دقیقا به همین دلیل نیازمند توجه ویژه است. اگر به این باور رسیده باشیم که قربانی کردن، سنتی اساسا نه نماما) نمادین است، در آن صورت، در باره آن هر تفسیری را می توان به کار بست. یعنی موضوعی است که به تأویلات و توجیهات، تن در می دهد.
صفحات کتاب مملو از آیینهای خشونت آمیز برادرکشی ، پدرکشی ، پسرکشی و... است.
کتابی با موضوع خشونت و ارتباط آن با امر مقدس که بر اساس نظریه آرزوی تقلیدی ژیرار بنا شده است یعنی ابژه ای ( ماشین ، ثروت ، زن یا شوهر زیباو ...)که در اختیار انسانی دیگر است سبب ایجاد آن آرزو در سوژه میشود و آرزو فی نفسه دارای هیچ ویژگی نیست مگر اینکه کنشی تقلیدی محسوب میشود. سیری در ادیان و اساطیر و کتابی با ارجاعات برون متنی زیاد که به هرکسی پیشنهاد نمیشه! مگر اینکه دانش فلسفی روانشناختی معقولی پیش از شروع کتاب داشته باشد .