تمایل دکتر می به احترام به رمز و راز بسیار آموزنده و حتی خیره کننده است. . . همچنین در سرتاسر کتاب ذهن بالینی منضبط و در عین حال آرامی وجود دارد که مایل به جشن گرفتن است. . . چیزی که فلانری اوکانر آن را «راز و آداب» می نامید، و این کار را با درایت و مراقبه انجام داده است.
می یک تحلیلگر اگزیستانسیال است که به شایستگی از شهرتی در میان خوانندگان عام و منتقد به عنوان یک نظریه پرداز اجتماعی و روانشناختی قابل دسترس و بصیر برخوردار است. . . . ویژگی ها، ثمرات و مشکلات آزادی؛ واقعیت سرنوشت؛ مرگ؛ و جایگاه درمان در تقابل آزادی و سرنوشت مورد بررسی قرار می گیرد.
بسیاری از مردم هنوز تصور می کنند که خود و هم میهن شان باید برای مرگ در راه آزادی آماده باشند. این احساس عموما برخاسته از میهن پرستی است. حتی آن دسته از افرادی هم که آزادی سیاسی را ارزشمند نمی دانستند بازهم برای حالت مشابهی که آزادی روان شناختی و معنوی بود از جان خود می گذشتند، که حق فکرکردن و داشتن نگرش و عقیده شخصی آزادانه که در مقابل فضای حاکم بر رمان ۱۹۸۴ مطرح شده است را در برمی گیرد و خود نوعی از نظارت و مراقبت معنوی است. به سبب همین دلایل بی شمار، از آغاز تاریخ تا همین راهپیمایی های آزادی و سفرهایی که بدین منظور در دهه ۱۹۶۰ صورت گرفت، اصل آزادی ارزشمندتر از خود زندگی قلمداد می شود.