آخرین فاتح کوچ نشین بزرگ، تیمور مردی با جاه طلبی و دستاوردهای عظیم بود که هیچ حاکم قدرتمند معاصری را بدون چالش بر جای نگذاشت. او در سال 1370 در ویرانه های امپراتوری مغول به قدرت رسید و تا زمان مرگش تقریبا بی وقفه به مبارزات انتخاباتی پرداخت. او شخصا رهبری این مبارزات را بر عهده داشت، علیرغم بدشکلی دست و پای راستش که به او لقب «تیمور لنگ» داده بود. همه دستاوردهای او در مقیاسی بزرگتر از زندگی بود، از وحشیگری حساب شده تا شهرهای سرکش گرفته تا ساختمان های پایتخت باشکوهش سمرقند. در زمستان 1405 او در راه فتح چین درگذشت.
کتاب برآمدن و فرمانروایی تیمور