کتاب مردم عادی زندگی معمولی

گفت: «اینجا خوب گرمه.»
احمقانه‌ترین شکلی که می‌توان حرف‌زدن را شروع کرد، با این عنوان که من به‌خاطر تو یا هر چیز دیگر این‌جا نیامده‌ام، بلکه برای گرم‌شدن آمده‌ام و اگر تو هم این‌جا نبودی من باز هم می‌آمدم، پس این تو نبودی … و هر تفسیر دیگری که می‌توان داشت. ولی همیشه حرف‌های احمقانه تلخ نیستند، یعنی حتی همیشه حرف‌های تلخ حرف‌های ناجوری نیستند، درست مثل شکلات که تلخ‌ترین‌شان واقعی‌ترین‌شان است. گفتم: «آره، دیگه کم‌کم داره سرد میشه.»