علی اکبر داور به مدت 15 سال یکی از افراد موثر و سازنده در صحنه سیاسی ایران بود. داور در گفتار و بیان، نوشتن، سخت کوشی و دویدن، جمع آوری دوستان و هواداران، تشکیل گروه و مهمانی و در نهایت اداره روزنامه خبری و پیگیری خط فکری به نام اصلاحات مهارت خاصی داشت. وی به عنوان وزیر دادگستری تغییرات اساسی در ساختار قضایی ایران ایجاد کرد. داور پس از مدتی در انتظار نخست وزیری بود، اما رضاشاه او را در وزارت دارایی نگه داشت. این مشکل او را ناراحت کرد و کم کم گرفتار سرنوشت دوستانش شد. این موضوع و مسائل جدید اقتصادی در نهایت باعث شد داور با مصرف مقداری تریاک خودکشی کند.
این کتاب توسط نشر نارمک به چاپ رسیده است.
کتاب داور و عدلیه
نامک
باقر عاقلی
