کتاب ما و جهان نیچه ای

Nietzschean world & us
کد کتاب : 77322
شابک : 978-6008405061
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 280
سال انتشار شمسی : 1401
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 5
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب ما و جهان نیچه ای اثر بیژن عبدالکریمی

کتاب «ما و جهان نیچه ای»، تعدادی از متن ها و سخنرانی های «بیژن عبدالکریمی» را درباره نیچه شامل می شود. درباره این کتاب خود عبدالکریمی می گوید: این کتاب حاصل متن های پیاده شده و تصحیح شده چهار سخنرانی و سه مقاله تحریری از اینجانب می باشد. این سخنرانی ها در محافل گوناگون دانشگاهی و فرهنگی کشور ارائه شده و مقالات مذکور نیز برای نخستین بار در فصلنامه مدرسه و ویژه نامه دومین همایش دین و مدرنیته انتشار یافته است. فهرست سخنرانی ها، مقالات و مصاحبه مورد نظر عبارتند از: بحران روشنفکری ایرانی در دوره پست مدرن روحانیت شیعه و جهان معاصر گذر از تئولوژی به اونتولوژی و ...
فهرست مطالب کتاب:

مقدمه چاپ اول

مقدمه چاپ دوم

1. بحران روشنفکری ایرانی در دورۀ پست‌مدرن

2. روحانیت شیعه و جهان معاصر

3. گذر از تئلوژی به اونتولوژی ضرورت تغییر پارادایم تفکر

4. جهان بی‌متافیزیک تأملی بر میراث فکری و فرهنگی شریعتی در عصر حاضر

5. روشنفکری دینی و جهان نیچه‌ای

6. امکان دین و گسست از سوبژکتیویسم

7. بحران معنا در جهان معاصر کنونی و اضمحلال سیاست

8. مرگ تفکر، مرگ اصالت؛ نگاهی به رابطۀ نظر و عمل در جهان معاصر

9. تأملاتی بر حادثۀ نیس فرانسه

10. تفکر و نوستالژی

کتاب ما و جهان نیچه ای

بیژن عبدالکریمی
بیژن عبدالکریمی متولد ۱۳۴۲ در تهران ، فیلسوف ایرانی و دانشیار گروه فلسفه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال است. عبدالکریمی دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد فلسفه را به ترتیب در سال‌های ۱۳۶۷ و ۱۳۷۳ در دانشگاه تهران به پایان رساند و در سال ۱۳۸۰ از دورهٔ دکتری فلسفه در دانشگاه اسلامی علیگر فارغ‌التحصیل شد.عبدالکریمی از منتقدان جدیِ نگاه سیاسی به مقولهٔ فرهنگ، علوم انسانی اسلامی و اسلامی‌سازی دانشگاه‌ها است و معتقد است باید رویکرد اونتولوژیک جایگزین رویکردهای تئولوژیک و ایدئولو...
دسته بندی های کتاب ما و جهان نیچه ای
قسمت هایی از کتاب ما و جهان نیچه ای (لذت متن)
بحران معنا در جهان معاصر کنونی و اضمحلال سیاست: وقتی از معنا صحبت می کنیم باید آن را در بسترهای متعدد مورد سنجش قرار دهیم. معانی نزد ویتگنشتاین با معانی سوسوری متفاوت است. این مسئله ای است که نویسنده هم به آن اذعان می کند: معنا در یک بستر روانشناختی که هر حرکت انسان را دارای معنا می داند با بستر جامعه شناختی که در آن تفسیر کنش و رابطه فرد با نهادهای اجتماعی مهم تلقی می شود، متفاوت است. اما از منظر انسان شناسی فلسفی «معنا» تعریفی متفاوت دارد. در این پارادایم معنا از منظر کسانی چون نیچه و هایدگر تعریف می شود. بحران معنا نیز به زعم این متفکرین است که مهم تلقی می شود. اما این بحران چگونه به وجود آمده؟ آنچنان که مسلم است، ما وقتی از یک دوره تاریخی صحبت می کنیم، باید پیوستگی تاریخی را مدنظر داشته باشیم. مرزبندی به این شکل که در یک دوران سنت تمام شده و مدرنیته شروع شده است، از اساس مهمل است. در این مورد باید مدنظر داشته باشیم که تحولات اخیر قرون حاضر به گونه ای پیش رفته که جملگی ما را به سوی بی معنایی کشانیده است و صراحتا نمی توان از عاملی مستقل نام برد. در این دوران انسانیت به شدت به خطر افتاده و امر سیاسی به معنای قدیم اش دیگر وجود ندارد.