قبلا نون دونیوس ورزش پول سازی نبود و کسانی که به آن مشغول بودند یا با آن سروکاری داشتند، همگی آماتور بودند. آماتور یعنی این که نون دونیوس بارها ظهر آبگوشت مفصل یونانی راتوی رگ زده و با ارابه های عمومی، با طی مسافتی بسیار طولانی و بعضا یک شبانه روز طی مسافت، سر تمرین می رفتند و صبح تا شب می دویدند و تنها دلشان به همین خوش بود که اصالت نیم بند این ورزش را حفظ کنند، اما واقعه ای در کشور همسایه یعنی پارس روی داد که باعث شد تا یونانیان هم به فکر ایجاد تحول در نون دونیوس بیفتند که همانا حرفه ای سازی این ورزش بود. ماجرا از این قرار بود که پارسیان، این ورزش را که نام دیگری داشت ولی محتوایش همان بودن ترقی داده و در مجامع بین المللی هم به موفقیت های چشمگیری دست یافته بودند. حتی نون دونیوس که نزد پارسیان بسیار مقدس بود، در بسیاری موارد در صحنه های سیاسی هم به داد آن ها رسیده و این امر منجر به رشک یونانیان گشته بود