کتاب ماه خاتون ها

«میا» در همان حالی که روی چرخ خیاطی سیاه مارک پروانه اش خم شده بود، داشت به عشق فکر می کرد. عشق با آن که ساکت بود و حرف نمی زد ولی هر شب اندام لاغر او را در امواج گریه و افسوس به لرزه می انداخت. بارها فکر کرده بود که شوق دیدن او باعث مرگش می شود و هنگام نماز صبح سجده کرده و گفته بود: ای خدای بزرگ، من هیچ چیز نمی خواهم، فقط می خواهم او را ببینم، ای خدای من اصلا نمی خواهم به من نگاه کند فقط می خواهم یک بار دیگر او را ببینم. مادر میا فکر می کرد دخترک رنگ پریده و لاغرش در این دنیا به غیر از نخ ها و پارچه ها به هیچ چیز دیگری فکر نمی کند و غیر از صدای چرخ خیاطی اش هیچ چیز نمی شنود و...