جان بل: چون شما کوئیکر هستید، به حرف شما گوش نمی دهم؛ اما، کاش بدانم کدام یک از آن ها اکنون حرف زد! آه!... مرد بی ایمان تر از کسی که این حرف را زده! آیا همهٔ شما مرا همراهی میان خودتان نیافته اید؟ من چگونه به آسایش رسیده ام که دیده شوم؟ آیا من تمام خانه های نورتون و کارخانه اش را یکهو خریده ام؟ اگر من تنها ارباب فعلی اش هستم، آیا من الگوی کار و اقتصاد نبوده ام؟ آیا با فروش تولیدات روزانه ام نبوده که سال ها امرار معاش کرده ام؟ آیا در کردارم تنبل یا ولخرج بوده ام؟ - هرکس چنین کند، به اندازهٔ من ثروتمند خواهد شد. دستگاه ها درآمد شما را کاهش می دهند، اما مال مرا افزایش می دهند؛ من برای شما بسیار متاسف و برای خودم بسیار خوشحالم.- اگر دستگاه ها مال شما بود، به نظرم خیلی خوب می آمد که تولیداتش هم مال شما باشد؛ اما من این آلات را با پولی کم و با عرق جبین به دست آورده ام و خریده ام. شما هم چنین کنید، سخت کوش و اهل پس انداز باشید. - این ضرب المثل خردمندانهٔ پدرانمان را به یاد بیاورید: به بدبختی های خویش فکر کنیم، از ما بهتران خودشان کارشان را بلدند. و حالا که دیگر با من حرفی از توبی ۱۲زده نمی شود، او برای همیشه اخراج است. بی آن که چیزی بگویید کنار بروید، چون اولین کسی که حرفی بزند، مانند او، اخراج خواهد شد و نه نان خواهد داشت، نه مسکن، نه کاری در روستا.
خاموش