از سده هجدهم به بعد، توجه به نگارش تاریخ های ملی با تکیه بر روش های نوین تاریخ نگاری، نخست و در اروپای غربی و سپس در سایر نقاط اروپا رواج یافت. شبه جزیره اسکاندیناوی و سرزمین سوئد نیز از این ماجرا مستثنی نبود؛ تلاش افرادی چون «اریک گوستاو گجر» و «آندرس فریکسل» در سده و نوزدهم میلادی، از این جمله است. در ادامه این راه، «کارل گوستاو گریمبرگ» در نیمه نخست سده بیستم میلادی دست به نگارش تاریخ سوئد زد. کارل گریمبرگ در ایران با کتاب معروفش، «تاریخ بزرگ جهان» که با ترجمه ضیاءالدین دهشیری و زیر نظر محمدعلی اسلامی ندوشن منتشر شده، شهرت دارد. این اثر گریمبرگ، در سطح جهانی نیز اثری ماندگار و قابل توجه است، و برخی این مجموعه را همسنگ با مجموعه تاریخ تمدن ویل دورانت دانسته اند. گریمبرگ در این مجموعه، سعی کرده است تا سیر تطور تاریخ بشری را با محوریت تاریخ اروپا و غرب، بررسی کند. وی بر عامل «پیوستگی» و «تداوم» در سیر تاریخ بشری و خصوصا تاریخ اروپا تأکید کرده و تاریخ نگار را به مثابه پژوهشگری معرفی می کند که لازم است این پیوستگی را کشف و ترسیم کند. ترجمه فارسی کتاب تاریخ سوئد، نوشته پرفسور کارل گریمبرگ، از جمله نمونه های انگشت شمار در میان آثار حوزه زبان فارسی محسوب می شود که به طور خاص به تاریخ و فرهنگ مردمان سرزمین سوئد و شبه جزیره اسکاندیناوی پرداخته است.
کتاب تاریخ سوئد