«سفر نظریه ها» کتابی است درباره ی مواجهه ی ما - ایرانیان - با نظریه ها در چهارچوب استعاره ی سفر. سفر استعاره ی خوبی برای فهم تحولات یک نظریه است. در برداشت اولیه و ابتدای سفر به معنای دور شدن از نقطه ی آشنا و نزدیک شدن به مکانی جدید است. به این معنا حرکت از جایی و رسیدن به جایی ،دیگر با عنایت به ارتباطی که با نقطه ی اول داریم راه خوبی برای فهم ساخته شدن نظریه است. در عین حال سفر معنای موقتی بودن نیز می دهد، چراکه وقتی در سفر هستیم به لحظات گذرا و ناپایدار میاندیشیم. در عین حال سفر ما را با تغییرات پیرامونمان نیز آشنا میسازد و استفاده از مفهوم سفر برای نظریه به معنای تغییراتی است که در طول سفر و پس از آن تجربه خواهد کرد. از این رو با کمک این استعاره از فهم ایستا انتزاعی و غیرزمینه مند از نظریه فاصله خواهیم گرفت و ذهن خواننده را به پویاییهای بیشتر در دل نظریات معطوف خواهیم داشت. با این حال، چنانچه آندارس میگوید استفاده از استعاره ی سفر برای توضیح پدیده ها امری معمول در زندگی روزمره ی ماست مثلا ما از سفر مرگ یا سفر زندگی صحبت میکنیم میتوان گفت که بوطیقای سفر امری دو پهلو است، هم میتوان از سفر نظریه صحبت کرد و هم از نظریه ی سفر می توان در باب زندگی سفر سخن گفت و همچنین از سفر زندگی می توان از تاریخ سفر گفت و همچنین از سفر تاریخ (آندراس، ۱۶۰:۲۰۰۶).
کتاب سفر نظریه ها
اگر
عباس کاظمی
