کی بود یکی نبود توی دریا، بر آبادی نور پشت کوه های بلند، یه جای دور یه پری آتیشپاره، قد نخود دس به کمر، سرتق و قد یه خوشگلک، گوله نمک همش پی دوز و کلک تپل مپل، نون بربری دستاش کثیف و جوهری دمش هوا، سرش فکل یه دختر حسابی خل ته تغاری، بچه ننه انگار طلبکار از همه قهر و حسود کنج خونه اش نشسته بود...
از اون شعرهای سبک قدیمی داستان گونه و قهوه خونه ای
ماجرای عاشق شدن، شکست خوردن، و دوباره سرپا ایستادن و درس گرفتن. در قالب ترانه که خووووب با آدم ارتباط میگیره.