زنده‌یاد دکتر قیصر امین‌پور (2 اردیبهشت 1338 گتوند خوزستان 8 آبان 1386 تهران)، عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی از پیش‌آهنگان و سرآمدن شعر روزگار پس از انقلاب اسلامی بود که هر چند سالیان زندگانی پربارش به نیم‌سده نرسید و با دریغ نزدیک به یک دهۀ پایانی زندگی را در رنج تاب‌سوز بیماری گذراند، توانست در درازنای نزدیک به 30 سال سخنوری (1386ـ1357) خوانندگان بسیاری را به سوی هنر خویش بکشد. امین‌پور میان پژوهشگران بیشتر به شاعری شناخته می‌شود، اما افزون بر آن ترانه‌سرا، نویسنده، پژوهشگر، سردبیر و روزنامه‌نگار نیز بود.
در این کتاب تلاش شده با ارزیابی چند سویۀ کارنامه ترانه‌سرایی قیصر زیروبم کار وی نشان داده شود و برای آنکه جایگاه وی به درستی میان سرایندگان روزگار آشکار شود؛ در آغاز به بررسی کوتاه و فشردۀ پیشینۀ ترانه‌سرایی پرداخته شده و سپس از سبک‌شناسی سروده های قیصر بیان شده است و در پایان شیوۀ او با چند سرایندۀ دیگر سنجیده شده است. در بخش پایانی از تصنیف‌ها و آوازهای شعر قیصر آورده شده است.
کتاب این ترانه بوی نان نمی دهد
کتاب آبی
مهدی فیروزیان
