عکاسی ایران مسایٔل و شرایط خاص خود را دارد و برای آنکه در بستر آنها بیانی مؤثر بیابد، لازم است مفاهیم و دستگاه نظری متناسب خود را نیز بیافریند. این کتاب می‌کوشد راهی بر تفکر نظام‌مند در عکاسی ایران بگشاید، از این‌رو هرچند دغدغۀ تاریخ‌نگاری آن را نیز در چشم‌اندازش دارد، اما آنچه بیشتر مد نظر بوده است، شکل دادن به یک مدل و بنیانی نظری برای تحلیل و فهم عکاسی معاصر ایران است. فصل اول | تجربۀ واقعیت؛ عکس همچون «گزارش متعهدانۀ واقعیت» | ۱۳۶۸-۱۳۵۷ فصل دوم | تجربۀ رسانه؛ عکس همچون «گزارش بازیگوشانۀ واقعیت» | ۱۳۸۳-۱۳۶۸ فصل سوم | واکاوی واقعیت و رسانه؛ عکس همچون «گزارش پرسش گرانۀ واقعیت» | -۱۳۸۳
کتاب عکاسی معاصر ایران
کتاب آبان