برخی از ما این سوال را پرسیده اند: «خب پس ما باید از خودمان متنفر باشیم؟» البته که نه. جایگزین عشق به خود را نمی توان نفرت از خود دانست. درست مثل پژوهشگران حوزه چاقی مفرط که نمی گویند همه آمریکایی ها باید دچار بی اشتهایی عصبی شوند، توصیه ما به شما نفرت از خود نیست. تعداد کمی از مردم از خودشان متنفرند و می توانند از خودستایی سود ببرند، اما می توان خود را به قدر کافی دوست داشت بدون اینکه در آن اغراق کرد. ما باور داریم که بهتر است هیچ کس روی احساساتش نسبت به خود- چه مثبت چه منفی- خیلی زیاد تمرکز نکند و به جای آن، روی زندگی تمرکز داشته باشد: روی روابط با دیگران، روی کار یا زیبایی دنیای طبیعی. به لذت عمیقی که در زندگی تجربه کرده اید، فکر کنید. آن معمولا با فکر کردن درباره اینکه چه آدم بزرگ و فوق العاده ای هستید، ایجاد نشده است بلکه از طریق ارتباط با دنیا و خارج شدن از خودتان به وجود آمده است، مثل: زمانی که از وقت گذراندن با دوستان، خانواده و فرزندان تان لذت می برید، مشغول به کار هستید یا کارهای پرجاذبه مثل هنر، نویسندگی یا کارهای دستی انجام می دهید، ورزش می کنید یا به دیگران کمک می کنید.