این کتاب از مجموعه «تئاتر: نظریه و اجرا» منتشر شده است و گردآورندگان این کتاب در بخشی از مقدمه ، پیرامون درونمایه آن نوشته اند:
«هر چند این موضوع با ذات تئاتر به عنوان پدیده ای دیداری در تناقض است اما به نظر می رسد جالب ترین و جذاب ترین بخش های تئاتر آن چیزهایی است که به چشم نمی آید؛ کشمکش ها و روابط زنده ای که حس می شود و درک می گردد اما قابل مشاهده نیست، زیرا آنچه در یک نمایش دیده می شود، نشانه ها و قراردادهای اجراست.
در مورد دو قهرمان این کتاب نیز آنچه بیش از همه جذاب است انگار آن بخش هایی است که در سایه قرار دارند. روند متغیر و پویای الهام بخشی به یکدیگر، و گفت و گوی بی وقفۀ پیتر بروک و یرژی گروتفسکی، اساس یکی از جذاب ترین دوستی های هنری در قرن گذشته را تشکیل می دهد. این دوستی ما را به یاد رابطۀ نزدیک استانیسلاوسکی و میرهولد می اندازد. البته این فقط یک مقایسه است و با اینکه بروک می گوید «مقایسه هیچ گاه درست نیست»، ولی مقایسه در این مورد موجب روشنگری می شود.
کتاب با گروتفسکی: تئاتر فقط یک فرم است
