عاقبت عشاق سینه چاک یک نمایشنامه کمدی از نیل سایمون است. اولین نمایش آن در برادوی در سال 1969 بود. این نمایش در 28 دسامبر 1969 در تئاتر یوجین اونیل در برادوی افتتاح شد و پس از 706 اجرا و شش پیش نمایش در 4 سپتامبر 1971 بسته شد. کارگردانی رابرت مور، بازیگران اصلی جیمز کوکو، لیندا لاوین (در نقش الین)، دوریس رابرتز (در نقش ژانت) و مارسیا راد (در نقش بابی) بودند. طراحی صحنه توسط الیور اسمیت، لباسها توسط دونالد بروکس، و نورپردازی توسط پگی کلارک انجام شد.
کتاب "عاقبت عشاق سینه چاک" به روایتی منحصر به فرد از آشوبها و دغدغههای انسان در دوران معاصر میپردازد و به تجسم جریانهای پیچیدهای از بحرانهای معنویتی میپردازد که جامعه بشری را در بر گرفته و به سوی سردابههای ناآشنا هدایت میکند.بارنی: الان با کسی زندگی می کنی؟ بابی: هاینریش هیلمر یه معلم آواز نازی. اون فقط آلمانی نیست، واقعا یه نازیه با پیرهن مشکی، چکمه و بقیه چیزاش. فعلا تا جایی دیگه پیدا کنم اونجا زندگی می کنم. بارنی: اوه خدای من. بابی: معلم فوق العادیه. البته اگه خیال شلاق خوردن نداشته باشی. بارنی: نه، جدی نمی گی؟ بابی: اوه، موجود عجیب و غریبیه. این زن چهارصد دلار پول داد که یه زخم روی صورتش بندازن. من گمان می کنم از نظر جنسی ا... ا... چی بهش می گن؟ بارنی: منحرف؟ بابی: نه بدتر از آن
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.