«بازرس» نمایشنامه ای است که در سال ۱۹۷۰ توسط آنتونی شفر نوشته شده است. این اثر جایزه تونی را برای بهترین نمایش دریافت کرد و آنتونی کویل و کیت باکستر جایزه درام دسک را برای اجرای برجسته دریافت کردند. این نمایشنامه در سال های 1972، 2007 و 2014 برای فیلم های بلند اقتباس شده است. کتاب «بازرس» یک مطالعه دراماتیک در مورد درگیری جنسی و حسادت بین یک مرد مسن و یک مرد جوان است. و همچنین یک پرتره روانشناختی ظریف از یک مرد میانسال ناکافی و دارای وسواس جنسی.
این نمایشنامه در خانه عمارت ویلتشایر اندرو ویک، یک نویسنده معمایی بسیار موفق می گذرد. خانه ویک نشان دهنده وسواس او نسبت به اختراعات و فریب های داستانی و شیفتگی او به بازی است. او معشوقه همسرش مایلو تیندل را به خانه می کشاند و او را متقاعد می کند تا جواهرات او را سرقت کند، پیشنهادی که زنجیره ای از وقایع را به راه می اندازد که تماشاگران را در تلاش برای رمزگشایی از جایی که تخیل ویک به پایان می رسد و واقعیت آغاز می شود، رها می کند. شفر در جایی گفته است که این نمایشنامه را از یکی از دوستانش، آهنگساز استفان ساندهیم، الهام گرفته شده است.
کتاب بازرس
