کتاب درآمدی بر زیگموند فروید

ژان میشل کینودو به گونه‌ای قابل فهم و شفاف به توضیح مهم‌ترین و اصلی‌ترین مفاهیم جهان‌گستر و تاثیرگذار فرویدی، از جمله تفسیر رویاها و عقده‌های ادیپ، می‌پردازد. او با مهارتی خاص توانسته خطوط اصلی مجموعه‌ی آثار و اندیشه‌های زیگموند فروید را در این کتاب کوچک بگنجاند. ژان میشل کینودو روایتی بنیادی از سرآغاز تجربه‌های بالینی زیگموند فروید در وین دهه 1880 تا سال‌های پایانی عمرش در لندن دهه 1930 طرحی ترسیم می‌کند. او به زندگی فروید پیش از ورود به دنیای روانکاوی و حوادث زندگی‌‌اش از لحظه تولد تا سال 1900 که تاریخ انتشار کتاب فروید، با نام «تفسیر رویاها»ست می‌پردازد.
هر فصل این کتاب با نثری روان و گیرا با چهارچوبی مستحکم به فهم مفاهیم اصلی فرویدی و شناخت بیشتر آن‌ها می‌پردازد. نقش فروید در نگارش رساله‌ای «مطالعاتی در باب هیستری» که با همکاری «یوزف بروئر» به رشته تحریر درآمد و «خودکاوی» مورد بررسی قرار می‌گیرد.
فروید کتاب تفسیر رویاها را از آثار مهم خود می‌دانست؛ چراکه معتقد بود: «در رویاها، زتدگی روزانه، با زحمت‌ها و لذت‌هایش، با دردها و خوشی‌هایش هرگز تکرار نمی‌شود. به‌عکس، رویاها درست هدفشان آزاد کردن ما از زندگی روزمره است، حتی زمانی که تمام ذهن ما آکنده از چیزی است، وقتی با اندوهی عمیق شرحه‌شرحه می‌شویم یا وفتی تمام نیروی فکری ما جذب مسئله‌ای می‌شود، رویا جز آنکه وارد فضای روحی ما شود و واقعیت را با نمادها بازنمایی کند کار دیگری نمی‌کند.» به همین سبب فصلی از کتاب به بررسی تفسیر رویاها اختصاص یافته است.
جلوه‌های ناخودآگاه در زندگی روزمره، میل جنسی در کودکی، عقده ادیپ و ناخودآگاه، مفهوم انتقال، تکنیک و صحنه‌ی روانکاوانه، کشاکش بنیادی میان رانه‌ی زندگی و رانه‌ی مرگ، روان‌پریشی، انکار واقعیت و دوپارگی من و نهاد، من، فرامن از جمله مباحثی هستند که ژان میشل کینودو به آنان پرداخته است. در فصل پایانی کتاب زندگی فروید از سال 1900 تا 1938 که سال مرگ اوست را می‌خوانیم.
«توماس اوگدن» روانکاور مشهور درباره این کتاب می‌گوید: «هر فصل این کتاب به جواهری می‌ماند. بحثی عمیق و تأمل‌برانگیز درباره‌ی برخی از مهم‌ترین اندیشه‌های قرن بیستم».