غول عصبی بود
سنگ های بیات را
صخره های عظیم بیات را پرتاب می کرد
غول سنگ های تازه ای می خواست
و از این رویا بیرون نمی آمد
: من سنگ می خواهم
سنگ زمان هایتان را
خسته گی من سنگ می خواهد
خسته گی من صخره های زنده لازم دارد
سنگ هایی که از ثانیه هاتان جدا می شود، می افتد روی من
سنگ هایی که از حرف هاتان بیرون می ریزد روی من است
سنگ هایی که از افکارتان می گذرد در من سنگینی می کند
سنگ های شما سالم نیست
سنگ های تازه متولدشده
سنگ های کودک
سنگ هایی که سنگ بودنشان اثبات نشده
من از این سنگ ها می خواهم.
غول درخت ها را از جا می کنْد
و از آن ها سنگ می خواست
بر سر ریشة آن ها، تنه و برگ هاشان فریاد می زد
التماس می کرد
که سنگ هایی را که بلعیده اند
چرا نشانش نمی دهند
غول برای مرگ پدرش دنبال سنگی عظیم می گشت
که بگذارد جای آن
غول سنگ هایی می خواست سنگ هایی مخصوص
که بگذارد روی سایه ها تا حرکت نکنند
غول غول بودن خود را تهدید می کرد و از آن سنگ می خواست
سنگی که برای زنده گی و مرگ یکسان باشد
کلاغ سفید