1. خانه
  2. /
  3. کتاب جهان وطنی و بخشایش

کتاب جهان وطنی و بخشایش

نویسنده: ژاک دریدا
3.2 از 1 رأی

کتاب جهان وطنی و بخشایش

On Cosmopolitanism and Forgiveness
٪15
120000
102000
معرفی کتاب جهان وطنی و بخشایش
"جهان‌وطنی و بخشش" اثری تأمل‌برانگیز از فیلسوف فرانسوی، ژاک دریدا، یکی از تأثیرگذارترین و چالش‌برانگیزترین متفکران قرن بیستم است. دریدا، که به توسعه‌ی مفهوم ساختارشکنی شهرت دارد، این‌ بار لنز فلسفی خود را به دو دغدغه‌ی اخلاقی و سیاسی مهم در جهان جهانی‌شده‌ی امروز معطوف می‌کند: ایده‌های مهمان‌نوازی جهان‌وطنی و عمل بخشش. اگرچه این کتاب کوتاه است، اما سرشار از معناست و بازتابی غنی درباره‌ی واکنش ملت‌ها، افراد و جوامع به بی‌عدالتی، آوارگی و خاطره ارائه می‌دهد. این کتاب که در اصل متشکل از دو سخنرانی است، هم به‌هنگام است و هم فراتر از زمانه‌ی خود - درگیر مسائلی که در پی درگیری‌های جهانی، بحران‌های مهاجرت و بازاندیشی‌های پسااستعماری طنین‌انداز شده‌اند. سبک متمایز دریدا - سخت‌گیرانه، بیضوی و برانگیزاننده - خواننده را به سفری فلسفی می‌برد که در برابر پاسخ‌های ساده مقاومت می‌کند، اما پرسش‌هایی عمیق می‌افکند.
بخش نخست، «جهان‌وطنی»، به مسئولیت‌های اخلاقی شهرها و ملت‌ها در قبال پناه دادن به آوارگان می‌پردازد. دریدا با استناد به آرمان‌های روشنگری و فلسفه‌ی کانت، چشم‌اندازی از «شهرهای پناهگاه» ارائه می‌دهد - فضاهایی برای تحقق مهمان‌نوازی بی‌قید و شرط. اما او بلافاصله این آرمان را به چالش می‌کشد و تنش میان مرزهای ملی و اخلاق جهانی، میان قانون و عدالت را آشکار می‌سازد.
در بخش دوم، «بخشش»، او پارادوکس‌های نهفته در مفهوم بخشش را می‌کاود. آیا می‌توان آنچه را که نابخشودنی است، واقعا بخشید؟ بخشش بی‌قید و شرط چه معنایی دارد - و آیا اصلا ممکن است؟ دریدا در مواجهه با خشونت‌های عظیم و جراحات تاریخی، خواننده را دعوت می‌کند که بخشش را نه نوعی آشتی، بلکه کنشی رادیکال و شاید حتی ناممکن در نظر بگیرد.
این کتاب محدودیت‌ها و امکان‌های مسئولیت اخلاقی را در جهانی ازهم‌گسیخته بررسی می‌کند. دریدا خواننده را به تأمل درباره‌ی تناقضاتی فرا می‌خواند که هنگام برخورد آرمان‌های اخلاقی با واقعیت‌های سیاسی پدیدار می‌شوند. مفاهیمی چون تبعید، حاکمیت، عدالت، و ناتوانی از مهمان‌نوازی مطلق، در بحث جهان‌وطنی نقش محوری دارند؛ درحالی‌که تأمل درباره‌ی بخشش، تنش میان عدالت و رحمت، یادآوری و فراموشی را برجسته می‌سازد. دریدا نسخه‌ای تجویزی ارائه نمی‌دهد، بلکه نقشه‌ای مفهومی ترسیم می‌کند که در آن، خواننده ناگزیر است جایگاه اخلاقی خویش را بازیابد. او می‌پرسد: ما خواهان زیستن در چه جهانی هستیم؟ و آیا آماده‌ایم به آنان که رانده شده‌اند یا آسیب زده‌اند، خوش‌آمد بگوییم - یا آن‌ها را ببخشاییم؟
"جهان‌وطنی و بخشش" پژوهشی فلسفی، چالش‌برانگیز و درعین‌حال عمیقا تأثیرگذار درباره‌ی دو پرسش حیاتی اخلاقی در زمانه‌ی ماست. ژاک دریدا با استدلالی دقیق و بینشی شاعرانه، بنیان‌های لرزان تعهدات سیاسی و اخلاقی ما را برملا می‌سازد. این کتاب در پی آسودگی نیست؛ بلکه آسایش را مختل می‌کند و ما را به تأملی سخت اما ضروری فرا‌می‌خواند. اثری است که گواهی می‌دهد تفکر اخلاقی، در جهانی ناعادلانه، کاری است دشوار و بی‌پایان.
درباره ژاک دریدا
درباره ژاک دریدا
ژاک دِریدا (به فرانسوی: Jacques Derrida) (زاده ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۰ - درگذشته ۸ اکتبر ۲۰۰۴) فیلسوف الجزایری‌تبار فرانسوی و پدیدآورندهٔ فلسفهٔ واسازی است. تئوری‌های وی در فلسفه پست مدرن و نقد ادبی تأثیر فراوانی گذاشت. ژاک دریدا در ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۰ در البیار نزدیک الجزایر و در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد.
او یک بار ازدواج کرد و یک زندگی خانوادگی را تا آخر عمر حفظ کرد. ژاک دریدا، با جنبشی که بنام واسازی شناخته شده، نزدیکی و پیوندی تنگاتنگ دارد. هدف اصلی او در واقع خنثی کردن چیزی است که خود آن را عقل‌مداری [کلام محوری/ لوگوس محوری] (logocentrism) (یا حاکمیت عقل) خوانده‌است. دریدا این باور ساختارگرایان را که معنا در ذات متن است، رد می‌کند. او نمی‌پذیرد که واژگان حامل و بارور معنایند. بلکه بر آن است که، واژگان تنها به واژگان دیگر اشاره دارند. معنا وابسته به داننده است و نه متن، و زمانی بروز می‌یابد که مفسر با متن به گفتگو در آید. پس دلایلی بنیادی که بتوان بدان‌ها تکیه کرد وجود ندارد. دریدا فرد را وامی‌دارد تا از اندیشه واقعیت متعالی دست بشوید و به جای آن روی متن متمرکز شود. آنچنان که متن خود به گونه مستقیم با شخص از در سخن در آید. وان هوزر (vanhoozer)، ارج و وزن چنین نظری را ارزیابی کرده و می‌گوید: «دریدا به توانایی عقل در دست‌یابی به یک استنتاج کلی، یعنی توضیح جهان از منظر واقعیت شک دارد. دریدا یک خنثاگر و یک ضدساختار است و پیوند میان زبان و واقعیت را رد می‌کند. یعنی چیزی که مورد اعتقاد فلسفه غرب است و از نگاه این فلسفه توان آشکار کردن حقیقت را دارد».
وی که از عرصهٔ پدیدارشناسی (فلسفه) به ساختارگرایی و واسازی نزدیک شد با دیدگاه‌هایش دربارهٔ زبان، دانش و معنا و به ویژه ماهیت متن مورد توجه ارتباط‌شناسان قرار گرفت. او شاگرد نهضت ساختارگرایی و اندیشه‌های پساساختارگرایی میشل فوکو بود و با نقدی که بر این اندیشه و بیشتر از جنبه نشانه‌شناسی وارد نمود مورد توجه محافل نقد ادبی و جامعه پست مدرن دانشگاهی آمریکا قرار گرفت. دریدا در آثارش فاصله بین فلسفه و ادبیات را کاهش داد و به عنوان یک منتقد ادبی قدرتمند هم شناخته شد.
مشهورترین اصطلاح دریدا Déconstruction است که آن را در فارسی به واسازی، شالوده‌شکنی، بن‌فکنی و ساخت‌گشایی ترجمه کرده‌اند. البته واژه ساختار در این اصطلاح نباید با اصطلاح فلسفی ساختار به معنی Structure در عبارت‌های ساختارگرایی و پساساختارگرایی یکسان تصور شود. Déconstruction در زبان‌های دیگر معمولاً ترجمه نشده و با همان املای فرانسوی به کار می‌رود که دریدا آن را به مفهوم از نو بنا نهادن (ویران کردن و در عین حال ساختن) به کار برده‌است. دریدا در نامه به دوست ژاپنی خود پروفسور ایزوتسو دربارهٔ ترجمهٔ Déconstruction به ژاپنی توضیح می‌دهد. باید در نظر داشت که دریدا می‌گوید که Déconstruction نه یک کلمه است نه یک مفهوم؛ بنابراین در مورد استفادهٔ آن باید بسیار دقت کرد.
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب جهان وطنی و بخشایش" ثبت می‌کند